آبکاری نیکل در نیمه دوم قرن نوزدهم معرفی شد. قوری چینی تک از ظروف سفالی در سال‌های 1720 تا 1780 در استافوردشایر تولید می‌شدند، با اشکال عجیب (حیوانات، خانه‌ها و غیره) که با استفاده از قالب‌ها (و نه چرخ پرتاب ) امکان‌پذیر شد. ظروف لعابی در پایان قرن نوزدهم مورد استفاده گسترده قرار گرفتند.
در قرن بیستم استفاده از آلومینیوم رایج شد. ورود شیشه های ضد حرارت یک قوری شیشه ای را ممکن کرد، با اولین طرح “Teaket” که در سال 1932 ساخته شد.
یکی از پدیده‌هایی که در برخی از قوری‌ها رخ می‌دهد، دریبل زدن در جایی است که جریان به سمت بیرون دهانه می‌رود، به‌ویژه با شروع یا توقف جریان. در زمان های مختلف توضیحات مختلفی برای این پدیده ارائه شده است.
عنوان یک گرافیک اولیه در بسیاری از بسته‌های گرافیکی از جمله AutoCAD ، POV-Ray ، OpenGL ، Direct3D و 3ds Max گنجانده شده است.
قوری راسل ، قیاسی است که برتراند راسل ابداع کرده است که ابطال ناپذیری ادعاهای مذهبی را مورد حمله قرار می دهد و آنها را با قوری همنام مقایسه می کند.
این مفهوم به نوبه خود الهام بخش عنوان آلبوم 1973 Flying Teapot توسط گروه راک فرانسویبریتانیایی گونگ بود.
دو شکل جدید “استعماری” در اواخر دوره گرجستان ظاهر شد : قوری های بیضی و هشت ضلعی با پایه های صاف، دسته های ساده به شکل C، و اغلب، دهانه های مخروطی مستقیم.
توانایی قوری برای حفظ گرما بستگی به جنس آن دارد، به عنوان مثال ظروف سنگی قرار است بهتر از چینی گرما را حفظ کند.
پس از دم کردن، چای در ظرفی جداگانه ریخته می‌شود و در فنجان‌های کوچک چندین نوشیدنی توزیع می‌شود و دوباره دم می‌شود.
این اجازه می دهد تا چای به طرز ماهرانه ای دم شود و طعم آن از طریق دم کرده های مختلف تغییر کند.
قوری های ساخته شده از مواد سفالی مانند خاک رس، ده ها هزار سال است که در اصل در چین با دست پخته می شدند. خاک رس یک ماده محبوب برای قوری است، زیرا آنها تمایل دارند گرما را به خوبی حفظ کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.